WSPÓLNOTA MIESZKANIOWA
Jest to ogół właścicieli lokali w danej nieruchomości. Nie ma ona osobowości prawnej, może jednak nabywać prawa, zaciągać zobowiązania, pozywać do sądu i być pozywana. Wspólnota nie posiada odrębnego majątku. W całości należy do właścicieli lokali. Odpowiadają oni za jej zobowiązania do wysokości swoich udziałów w nieruchomości wspólnej. Wspólnoty mieszkaniowe zaczęły powstawać w 1995 roku po wejściu w życie ustawy z 24 czerwca 1994 roku o własności lokali.
Wspólnoty nie zakłada się, lecz powstaje ona z mocy prawa w budynku mieszkalnym, w którym sprzedano choć jeden lokal. Wystarczy zatem dwóch właścicieli : nabywca lokalu i sprzedający, który posiada resztę lokali. Lokalami mogą być zarówno mieszkania jak i sklepy, biura, lokale gastronomiczne i usługowe, garaże.
Wspólnota może być dwojakiego rodzaju: duża i mała. Duża istnieje w budynku, gdzie znajduje się minimum osiem lokali, mała ? tam gdzie jest maksimum siedem. Duże wspólnoty działają na podstawie przepisów ustawy o własności lokali, a w sprawach w niej uregulowanych wg przepisów kodeksu cywilnego.
Małe wspólnoty obowiązują przepisy o współwłasności wg kodeksu cywilnego, chyba że właściciele zdecydują się zarządzać swoją nieruchomością na podstawie ustawy o własności lokali.
Podstawy prawne:
I Ustawa z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami
(Dz.U z 2000 r. nr 46 poz. 543)
II Ustawa z dnia 24.06.1994 r o własności lokali (Dz. U nr 85 poz. 388 z późn. Zmianami)
III Ustawa z dnia 21.06.2001 o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmiana Kodeksu Cywilnego
IV Dodatki mieszkaniowe (Dz. U z 2001 nr 71 poz. 734)